Anne baba olmak kendinden önce bir başka canlının varlığını, duygularını ve hayatını önemsemek demek aynı zamanda. O nedenle bir çocuğun anne babası olduğunuz andan itibaren hayatınızın tamamı geri dönülemez biçimde değişir. Yaptıklarınız, düşündükleriniz, duygularınız, sosyal ilişkileriniz ve işiniz bile farklılaşır. Çocuğunuza verdiğiniz önemle diğer her şey yer değiştirir. Bütün bu değişimler elbette bir günde olmaz, zaman içinde adım adım siz ebeveyn olmanın getirdiği sorumlulukları üstlenir ve hayatınızın akışını yeni durumunuza göre yeniden düzenlemeyi öğrenirsiniz.
Bütün bu süreçte belki de en zorlayan şey iş hayatınız ve iş hayatının getirdiği sorumluluklarla çocuğunuzun sorumlulukları arasındaki dengeyi sağlamak ve korumaktır. Bu denge her zaman aynı olamıyor maalesef. Zaman zaman yerler değişebiliyor. Özellikle yoğun iş hayatı olan anne babalar için çocuk sahibi olmak gerçekten zorlayıcı bir durum.

İŞ HAYATINDA ÇOCUKLAR

Çocuk sahibi olmak isteyen ama iş hayatı yoğun olan eşlerin birçoğundan hep aynı sözleri duyarız: Çocuk istiyoruz ama zaman ayırmayacağımızdan dolayı erteliyoruz. Günümüzde geç anne baba olmanın bir diğer sebebi de aslında budur. İş hayatına atılan bireylerin öncelikle işlerinde bir başarıyı hedeflemeleri, kendilerine bir kariyer planlamalarıdır. Bu nedenle evlilikler, özellikle de çocuk sahibi olma istekleri ertelenir.
Zira bu yoğun iş ortamı içinde çocuğa kimin bakacağı bile önemli bir sorundur. Bakıcı problemi çözülse de bu defa çocuk ve ebeveyn arasında zaman sorunu ortaya çıkar. İşten yorgun gelen anne babanın çocuğun ihtiyaçlarına yeterince cevap verebilmesi, onunla kaliteli zaman geçirmesi beklenir. Bu ihtiyaçları doyurulamayan çocuklarda hırçınlık, inat, öfke nöbetleri görülebilir. Zaman içinde farklı sorunlar hatta davranış bozuklukları ortaya çıkabilir ki bunların hepsi aslında karşılık verilmeyen ihtiyaçların göstergesidir.

 
SEYAHAT EDEN ANNE BABALAR

İş hayatının yoğunluğuna ek olarak bazı anne babaların zaman zaman seyahat etmelerini gerektiren çalışma koşulları olabilir. Bu durum eğer doğru planlama yapılmazsa özellikle çocuklar açısından ciddi sıkıntılara yol açabilir. Anne babanın yokluğu bir anlamda evdeki düzenin bozulması anlamına gelir. Ev dışında kalmak ve bunun bir iş seyahati olması aslında eşler için yorucudur. 

Üstelik doğru yönetilmezse eşler arasında gerginliklere hatta ilişkiyi yıpratacak düzeye varan soğukluklara kadar gidebilir. Çünkü eş olmak anne baba olmadan önce başlayan bir süreçtir ve eşler önce birbirlerine karşı sorumludurlar. Bu sorumluluk ilişkiyi yürütmek, birbirlerine gereken özeni göstermek, birbirlerine yeterli zaman ayırmak ve aralarındaki sevgiyi beslemekten oluşur. 

Evden uzak kalmanın bir süre sonra birbirlerinden uzak kalma durumuna dönüşme tehlikesi vardır. 

O nedenle iş seyahatleri zorunlu olsa da dönüşler bir şölene dönüşmelidir. Birlikte baş başa zaman geçirmek, birbirine hediyeler hazırlamak ya da küçük sürprizler yapmak, hem uzun ayrılıkların ilişkiyi soğutmasının önüne geçer, hem de eşlerin birbirleri için ne kadar önemli ve özel olduklarını hissetmelerini sağlar.

SEYAHAT EDEN EBEVEYNLERİN ÇOCUKLARI OLUMSUZ TEPKİLER VEREBİLİR

Aralıklarla iş seyahatine çıkan anne babaların çocuklarına karşı tutumları son derece önemli. 

Özellikle bir yaş altındaki çocuklarda devam duyguları henüz gelişmediğinden seyahate çıkan anne babasının ne zaman döneceğini anlayamaz. Uzun süreli yolculuklarda terk edilmiş olduğu hissine kapılabilir. 

Anne etkisi çocuk üzerinde o kadar önemlidir ki, annenin manevi ya da maddi olarak yokluğundan kaynaklanan ‘Anne Yoksunluğı Sendromu’ ortaya çıkabilir. 

Çocuklar için aile bütünlüğü, evde bir düzenin olması ve bu düzenin bozulmaması da tahminlerin ötesinde önem taşır. Yolculuk yapılacaksa çocuğun bu süre içinde bakıcı yerine aile büyükleriyle beraber olması tercih edilebilir. Çocuklar büyükanne ve dedelerine düşkündürler. Ebeveynlerinin birkaç günlük yokluğu sırasında çocuğun bütün ilgisi aile büyüklerine yöneleceği için anne baba yokluğu o kadar sıkıntılı yaşanmayacaktır.

İş için bile olsa anne babasından ayrı kalmak çocuklar açısından sorun yaratır. Sağlıklı bir tutum oluşturulamazsa çocuklarda davranış bozuklukları, alt ıslatmalar, bebekliğe dönüş, hatta kazanılmış becerilerde gerileme görülebilir. Bütün bunların sebebi zaman zaman yok olan ebeveynlerin ilgisini çekmek, daha çok beraber olmak için tekrar bebekleşmek olarak düşünülmelidir. 

Öte yandan iş yolculuklarını sağlıklı planlayan, bu durumu çocuklarına anlatabilen anne babalarda böyle olumsuz bir tabloyla karşılaşılmaz. Bütün mesele anne babanın yolculuk öncesi ve sonrası genel tutumlarında yatar. Yola çıkmadan önce çocuğu bilgilendirmek yerine ona fark ettirmeden evden ayrılmak ya da çocuğun yanlış bir davranışında onu evden gitmekle tehdit etmek son derece olumsuz ebeveyn tutumlarıdır ve maalesef bu tip davranışlarda bulunan anne babalar hala var.
Ayrıca bazı anne babaların da çocuk doğduktan sonra iş seyahatlerine daha çok yöneldiklerini görmek mümkün. Bunun sebebi de çocuğun getirdiği sorumluluklardan bunalmak ve sorunlardan kaçmanın yolunu da seyahatlere çıkmak olarak yorumlamak gerek. Aileye katılan yeni bir varlığın, ömür boyu sorumluluk ve özveri gerektirdiğini unutmamak gerekiyor. Maalesef her anne baba bu sorumluluğun altından kalkamıyor.

ANNE BABALARA ÖNERİLER

İş seyahatleri işinizin bir parçası olabilir ve siz hiç istemeseniz de çocuğunuzdan birkaç gün uzak kalmak zorunda kalabilirsiniz. Bu durumda hem eş olarak birbirinize karşı, hem de bir ebeveyn olarak çocuklarınıza karşı ayrı ayrı sorumluluğunuz ve görevleriniz olduğunu unutmamanız gerekiyor:

• İş yolculukları çocuğunuzun sizi kullanması için bir araç olmasın. Yolculuğunuzu duygusal sömürü haline getirmesine izin vermeyin.
• Her yolculuk öncesi çocuğunuza bir hediye vaadinde bulunmayın. Onun yerine ‘dönünce birlikte parka gideriz’ ya da ‘birlikte bir sinema izleriz’ gibi öneriler daha sağlıklıdır. Birlikte olmak istediğinizi ifade eder.
• Çocuğunuzun aile büyükleriyle kalabilmelerini sağlamanız yararlı olur. Bakıcı olsa bile aile büyükleri de çocuğunuzun yanında olmalıdır. Bu sizin için de rahatlatıcı ve güven verici bir durumdur.
• Çocuğunuzu gün içinde aramanın dışında akşam mutlaka görüşün, mümkünse teknolojiden yararlanarak görüntülü konuşun.
• Çocuğunuz 3 yaşın üstündeyse ona evle ilgili bir görev verin ve siz gelene kadar ona emanet edin. Çiçekleri sulamak, evdeki evcil hayvanın yemini vermek, çöpü atmak vb. gibi.
• Hiçbir şekilde iş seyahatlerinizi çocuğunuzu terbiye etmek ya da cezalandırmak amacıyla kullanmayın: Beni üzersen yine giderim ya da gidersem bu sefer gelmem gibi cümleler çok tehlikelidir.
• Yolculuk dönüşü çok yorgun olabilirsiniz, ya da yoğun iş hayatınız sizi bekliyor olabilir ancak unutmayın ki çocuklarınız da sizi bekliyor ve mutlaka onlara zaman ayırmak zorundasınız. Özellikle verdiğiniz sözler varsa her şeyden önce o sözleri yerine getirmelisiniz.
• Eve döndüğünüzde sizin yokluğunuzda neler yaptığını anlatması için çocuğunuzu teşvik edin, her şeyi onun ağzından dinleyin ve anlattıkları karşısında heyecan duyduğunuzu gösterin.
• Döndüğünüzde göstermesi için sizin yokluğunuzda resim yapmasını isteyin. Bu aslında neler hissettiğini anlamanızı da sağlayan önemli bir etkinliktir. 

Böylelikle çocuğunuzun ne düşündüğünü, ne hissettiğini gözlemleyebilir, bazı yerlerde erken müdahalede bulunabilirsiniz.